Plakat to obraz, który oprócz swej formalnej wartości zaopatrzony jest w istotną treść. Dla twórcy jest najbardziej uniwersalnym sposobem skomunikowania się z odbiorcą. Werbalny przekaz staje się tu zbędny lub mało istotny. Dobry obraz musi uwieść widza formą. To warunek niezbędny do skoncentrowania uwagi na dłużej i zachęta do wgłębienia się w jego istotę.

Bywają plakaty, które zachwycają wyrafinowaniem rysunkowej kreski lub malarską strukturą, są i takie, które realizowane są techniką kolażu lub zręcznym fotomontażem. Bogactwo i atrakcyjność form potęguje w plakacie wrażenie nadając mu estetyzującego a wręcz ozdobnego charakteru. Treść rodzi się dzięki formie i nie może bez niej istnieć. Istotną cechą twórczości Lexa Drewinskiego jest jednak ograniczanie formy. Artysta z mistrzowską gracją omija co zbędne redukując obrazy do absolutnego minimum. Nie kokietuje widza efektami i detalami. Dzięki temu obrazy stają się niezwykle czytelne i jedyne w swoim rodzaju. Profesora Lexa Drewinskiego nie trzeba przedstawiać. Ten urodzony w Szczecinie artysta stał się jednym z bardziej cenionych artystów, plakacistów na świecie.

Profesor, o którym mowa był gościem kolejnego spotkania z cyklu „Szczecin Humanistyczny”. Spotkanie miało formułę nieco inną niż zwykle, była to właściwie prezentacja dorobku twórczego artysty opatrzona komentarzem. Fantastyczna okazja do wgłębienia się w filozofię jego twórczości, zrozumienia zawiłości narodzin każdego obrazu, który swe życie zawdzięcza przeżyciom, konkretnym wydarzeniom.

Wykładowi Profesora towarzyszyła inauguracja PosterWholu, w którym swoje plakaty pokazali także inni szczecińscy artyści: Andrzej Tomaczak, Leszek Żebrowski, Ireneusz Kuriata, Sylwia Godowska, Agata Pełechaty i Magdalena Januszkiewicz.